มหาวคฺค, เวนาคปุรสุตฺต

ปุจฺฉา – เตนาวุโส ภควตา…เป.… สมฺมาสมฺพุทฺเธน องฺคุตฺตรนิกาเย ติกนิมาเต มหาวคฺเค ตติยํ เวนาคปุรสุตฺตํ กตฺถ กํ อารพฺภ กิสฺมิํ วตฺถุสฺมิํ กถญฺจ ภาสิตํฯ

วิสฺสชฺชนา – โกสเลสุ ภนฺเต เวนาคปุเร นาม พฺราหฺมณานํ คาเม เวนาคปุริกํ วจฺฉโคตฺตํ พฺราหฺมณํ อารพฺภ ภาสิตํฯ เวนาคปุริโก ภนฺเต วจฺฉโคตฺโต พฺราหฺมโณ ภควนฺตํ เอตทโวจ ‘‘อจฺฉริยํ โภ โคตม, อพฺภุตํ โภ โคตม, ยาวญฺจิทํ โภโต โคตมสฺส วิปฺปสนฺนานิ อินฺทฺริยานิ, ปริสุทฺโธ ฉวิวณฺโณ ปริโยทาโต (เปยฺยาล) เอวรูปานํ นูน ภวํ โคตโม อุจฺจาสยน มหาสยนานํ นิกามลาภี อกิจฺฉลาภี’’ติฯ ตสฺมิํ ภนฺเต วตฺถุสฺมิํ ‘‘ยานิ โข ปน ตานิ พฺราหฺมณ อุจฺจาสยน มหาสยนานิฯ